هدف: هدف از این پژوهش، طراحی یک مدل آموزش خلاق، برای دانش آموزان دوره ابتدایی با تأکید بر پایه چهارم ابتدایی بود، به نحوی که مؤلفه های کلی و جزیی آن شناخته شده و بتوان در ساختار نظام آموزشی از آن بهره برد. روش: روش این پژوهش از منظر هدف، کاربردی و از منظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی و پیمایشی و از نظر عملیاتی آمیخته-اکتشافی است. در این راستا، در مرحله اول، مؤلفه های آموزش خلاق در متون مستند موجود شناسایی شد و پس از انجام مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 تن از خبرگان از طریق کدگذاری سه مرحله ای، به صورت مقوله های اصلی و فرعی درآمد و سپس از به روش طراحی پرسشنامه محقق ساخته، به صورت پیمایشی با نمونه آماری 384 نفر، نظر کارشناسان و خبرگان و صاحب نظران دریافت شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مؤلفه های اصلی رهبری و مدیریت آموزشی، تقویت زیرساخت آموزش، روش های تدریس و رویکردهای یادگیری و یاددهی، محیط آموزش، محتوای کتب و شیوه ارزشیابی اساس الگوی آموزش خلاق در دوره آموزش ابتدایی پایه چهارم ابتدایی بوده، همچنین معلوم شد که رهبری و مدیریت آموزشی، از نفوذ بالا و تأثیرپذیری کمی نسبت به سایر مؤلفه ها برخوردار بوده و هیچ متغیری در این الگو، خودمختار عمل نکرد. نتیجه گیری: چنانچه عزم اجرای برنامه آموزش خلاق با هدف پرورش خلاقیت در دوره ابتدایی، وجود داشته باشد، ابتدا باید زیرساخت ها و زمینه های لازم برای این امر فراهم شود، تا معلمان به عنوان اصلی ترین رهبران آموزشی بتوانند به کمک مدیران مدارس و خانواده های دانش آموزان، نسلی خلاق و توانمند برای مواجهه با جهان پیچیده پیش رو، تربیت نمایند.

پیشینه و اهداف: هدف از پژوهش حاضر، پدیدار شناسی فهم معلّمان از تغییرات دوره ابتدایی با استفاده از واکاوی تجارب زیسته معلّمان درگیر در این دوره بود. روش: روش انجام این پژوهش کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی انجام گرفت و 25 نفر از معلّمان (15 زن و 10 مرد) ابتدایی ناحیه دو شیراز مصاحبه نیمه ساختار یافته ای انجام و داده ها کدگذاری (باز و محوری و انتخابی) گردید. لازم به ذکر است در انتخاب مصاحبه شوندگان تلاش شد در انتخاب معلمان، کسانی مورد مصاحبه قرار گیرند که حداقل 5 سال سابقه تدریس در دوره اول یا دوم و یا دو دوره را داشته باشند. جهت تعیین روایی و پایایی داده ها از سه معیار مورد نظر صاحب نظران مطالعات کیفی، شامل «قابل قبول بودن»، «قابلیت اطمینان» و «تأیید پذیری» استفاده شد. یافته ها: نشان دادند معلمان رضایت خود را از تفکیک دو دوره در مؤلفه های انسجام فیزیکی، رفتار اجتماعی، اهداف و نیازهای آموزشی ویژه، نیازهای عاطفی، تعامل مؤثر و اثربخش معلّمان، به کار گیری جنسیت معلّم در آموزش، اعلام نمودند و در مؤلفه مدیریت، نظارت و بهره وری منابع، عدم رضایت خود را از تفکیک دو دوره بیان کردند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد تفکیک دانش آموزان در آموزش ابتدایی به دو دوره اول و دوم می تواند زمینه حل بسیاری از مشکلات را در مدارس فراهم نموده و به سلامت روحی و روانی دانش آموزان و بهبود عملکرد معلمان کمک نماید

تحقیق حاضر با هدف شناخت میزان آگاهی معلمان دوره ابتدایی از نظریه های یادگیری و به کارگیری آن در فرایند تدریس انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق، معلمان ابتدایی شهر همدان در سال تحصیلی 1385-86 هستند که از میان آن ها 310 نفر 226) نفر زن و 84 نفر مرد( به عنوان نمونه تحقیق و به روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو نوع ابزار شامل: آزمون سنجش میزان آگاهی معلمان از نظریه های یادگیری و پرسشنامه به کارگیری نظریه های یادگیری بهره گرفتیم و داده ها با استفاده از آزمون های آماری t تک نمونه ای، t برای گروه های مستقل، U من ویتنی، و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در نهایت نتایج زیر به دست آمد:میزان آگاهی معلمان ابتدایی از نظریه رفتارگرایی در حد متوسط و از نظریه های شناخت گرایی و شناختی - اجتماعی پایین تر از حد متوسط بود؛ میان میزان آگاهی معلمان از نظریه های یادگیری و متغیرهای: مدت دوره های آموزش ضمن خدمت، مدرک تحصیلی، رشته تحصیلی و سابقه تدریس معلمان تفاوت معناداری وجود داشت، اما تفاوت معناداری با متغیر جنس ملاحظه نشد.میزان به کارگیری نظریه های یادگیری توسط معلمان بالاتر از حد متوسط بود و بیشترین میزان آن به نظریه های رفتارگرایی و کم ترین میزان به نظریه شناختی - اجتماعی مربوط می شد؛ میان میزان به کارگیری نظریه های یادگیری توسط معلمان و متغیرهای جنس، مدرک تحصیلی، سابقه تدریس معلمان معناداری وجود داشت، اما تفاوت معناداری با متغیرهای: مدت دوره های آموزش ضمن خدمت و رشته تحصیلی معلمان ملاحظه نشد.